-Այո, նա անմիջապես որոշեց, որ ես իրեն հավասար չեմ: Նա ցանկություն չունի ինձ հետ հարաբերություններ հաստատել։ Նա իմ զանգերին չի պատասխանում, ամեն կերպ անտեսում է ինձ և պնդում, որ ես չխառնվեմ իրենց ընտանիքին։ Բայց բնակարանս ուզում է: Տեսեք, նրանց համար մեկ սենյականոց բնակարանում նեղ է, պետք է վառեմ իմ բնակարանը, որ իրենք ընդլայնվեն, — ասում է տիկին Զոյան։
Հարսն իսկապես հակասում է Զոյային: Բնակարանային խնդրի պատճառով վի րավորված է սկեսուրից: Այժմ երկու երեխա ունեցող երիտասարդ ընտանիքը ստիպված է կուչ գալ փոքրիկ մի սենյականոց բնակարնում, որը ժամանակին Զոյան գնել էր իր որդու համար. -Լավ է, որ բնակարանն իմ անունով է, այլապես առանց ինձ ամեն ինչ վաղուց որոշված կլիներ,- հառաչում է Զոյան,
-երկու սենյականոց բնակարաններն իրենց քաղաքում գրեթե նույն գինն ունեն, ինչ իմ մի սենյականոցը։ Այդ իսկ պատճառով որոշել են վաճառել մեկ սենյականոց բնակարանս և գնել երեք սենյականոց։ Հարսի ծնողները համաձայն են ֆինանսապես օգնել երիտասարդ ընտանիքին։ Նրանց համար շատ անհարմար է իրար գլխի կիտված ապրելը: Մանկապարտեզն ուղղակի կենսական նշանակություն ունի։
Սակայն տիկին Զոյան հավանություն չի տալիս անշարժ գույքի վաճառքին։ Հարսն ու տղան երկու տարի փորձում էր հրապուրել տիկին Զոյային, սակայն ապարդյուն։ Հարսը նույնիսկ սկսել է մանիպուլյացիայի ենթարկել երեխաներով: Օրինակ՝ չեք մտածում ձեր հարազատ թոռների հարմարավետության մասին. -Նրանք, այնուամենայնիվ, պետք է
երախտապարտ լինեն ինձ, որ չեն թափառում վարձակալած անկյուններում և չեն վճարում հիփոթեք։ Երբ ես դա ասացի հարսիս, նա հաչաց, որ այլևս թույլ չի տա ինձ մոտենալ իր թոռներին,- ուսերը թոթվում է տիկին Զոյան։ Ով է մե ղավոր այս իրավիճակի համար։ Արդյոք տիկին Զոյան ճիշտ դիրք է ընտրել։ Ինչ կասեք հարսի մասին:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց ՝ https://news52post.com -ը:
