Ես մեծացրել եմ խորթ աղջկաս հարազատ աղջկա պես, ամեն ինչ արել եմ իրա համար: լավ ուսում ա ստացել, ու ես վճարել եմ ուսման վարձը: Լավ հագելա, կերել ա, շատերը իսկի իրանց հարազատ էրեխեքի համար չեն անում էդքան բան:Իրա հարազատ հերը մի կոպեկ չի ծախսել իրա համար: Մի օր էլ էկավ ասեց, որ ընկեր ունի ու ուզում են ամուսնանան: Ես էլ ասեցի, որ ճոխ հարսանիք եմ անելու: Սկսեցինք պատրաստվել:
Կնգաս ցուցակ տվեցի, իմ կողմից մի 20 հոգի ուզում էի հրավիրեի: Մեր ու աղջիկ ասեցին սաղ կանեն:Էրեկ գործից տուն եմ գնում ու տեսա մոտիկ ընկերոջս: Պարզվեց, որ իրան հրավիրատոմս չեն ուղարկել: Գնացի տուն ու տենամ տունը հավաքված քեֆ են անում: Փեսու ընտանիքը ու կնգաս նախկին մարդը նստած խմում են: Ինձ էլ մի բերան չեն ասել: Ասեցի իրանց ուրախությունը չհարամեմ:
Վերցրի բաժակը, խմեցի ու ասեցի, որ ազատեն տունս: Կնիկս շշմած նայում էր: Ասեցի ըտենց մի նայի, վերցրու աղջկադ ու գնացեք իմ տնից: Հետո էլ ավելացրի, որ ոչ մի կոպեկ չեմ տալու հարսանիքի համար, ոնց ուզում են, թող անեն: Ափսոս մեքենաս, որ ծախեցի 20 000 դոլարով, որ ճոխ հարսանիք անեմ:Հասկացա, որ մոր ու աղջկա համար ընդամենը բանկոմատ եմ էղել: Ընկերներս ասեցին, որ ճիշտ եմ արել, շուտվանից պտի դրանց քշեի իմ կյանքից:
