Վիկան հո ւզված խոսում էր իր սկեսուրի հետ և չլսեց, որ ամուսինը մտավ սենյակ։ Նա վր դովվեց իր կնոջ խոսքերից և ասաց. -Ինչպես ես համարձակվում մայրիկիս հետ նման տոնով խոսել»: Ամեն ինչ սկսվեց այսպես: Ընտանիքում միայն մեկ աղջիկ կար: Ծնողները, իհարկե, պատրաստ էին թեքել իրենց փոքրիկ աստղի համար ամեն ինչի: Վիկան ուներ այն ամենը, ինչ ցանկանում էր նրա հոգին: Իհարկե, երբ Վիկան հասունացա վ, ծնողները նրա համար բնակարան գնեցին նորակառույց շենքում,
իսկ հիմա, երբ նա ամուսնացել է, սկսեցին մտածել, թե ինչպես օգնեն իրենց աղջկան վաճառել մեկ սենյականոց բնակարանը և գնել երեք սենյականոց: 20 տարեկանում, համալսարանում սովորելիս, Վիկան ծանոթացա վ իր ապագա ամուսնու հետ։ Նրանց միջև զգացմունքներ բռնկվեցին։ Մեկ տարի անց նրանք ամուսնացան։ Սկզբում ամեն ինչ հիանալի էր: Երկուսն էլ լավ աշխատանք ունեին, առավոտյան միասին դուրս էին գալիս տնից, երեկոյան ուրախ վերադարնում, քայլում այգում, հանդիպում ընկերների հետ։
Նրանք ապրում էին այնպես, ինչպես ցանկանում էին իրենց ս րտերը: Եվ այսպես, Վիկան ստիպված եղավ թողնել իր սիրելի աշխատանքն ու իր սովորական առօրյան՝ նա սպասում էր իր առաջնեկին։ Այստեղից ամեն ինչ սկսվեց: Տեղեկանալով նման լուրերի մասին՝ նրա սկեսուրը սկսեց գրեթե ամեն օր այցելել նրանց։ Նա կարծում էր, որ ինքը՝ որպես մայր, պետք է իր երեխաներին պատրաստի նման կարևոր իրադարձության։ Նա սկզբում խոսակցություններ էր ունենում Վիկայի հետ, ինչպես փոքրիկի հետ։
Նա սովորեցնում էր, որքան պետք է ուտել, որքան քնել և քայլել: Հետո սկսվեցին ավելի լուրջ նախապատրաստական աշխատանքները՝ ապագա տատիկը սկսեց նրանց բնակարան տանել տարբեր իրեր, որոնք, ըստ նրա, պետք կգային, երբ երեխան ծնվեր։ Վիկան չկարողաց ավ զսպել սեփական հույզերը, երբ սկեսուրը տնից բերեց մի ամբողջ տոպրակ՝ խորհրդային ժամանակաշրջանի խաղալիքներով։ Դրանք տեղ-տեղ մա շված էին, նույնիսկ ջ արդված։ Վիկան չդիմաց ավ և կտրուկ ասաց, որ չի ցանկանում սեփական տունը աղբանոց դարձնել: ։
Հենց այս պահին ամուսինը մտավ սենյակ և լսեց մոր և կնոջ ողջ խոսակցությունը։ Նա վրդովվեց Վիկայի խոսքերից: Ինչպես է նա համարձակվում առարկել իր մորը, ով նրանց միայն լավն է ցանկանում։Երիտասարդների միջև սկսվեց բանավոր փոխհ րաձգություն. -Մորս հետ անհարգալից ես վերաբերվում, իսկ դա նշանակում է ինձ հետ ես անհա րգալից վերաբերվում։ Դու իրավունք չունեիր նրա հետ այդպես խոսել։
Եթե մորս հետ այդպես ես խոսում, ինձ հետ էլ այդպես կխոսես։ Ես շատ վր դովված եմ քո պահվածքից։ Դու ինձ համար անհետաքրքիր ես դարձել։ Ես պատրաստ եմ ամուսնալուծության հայց ներկայացնել։ Ինչ եք կարծում, ով է սխալ վարվել այս իրավիճակում, հաշվի առնելով, որ Վիկան արդեն յոթ ամսական հղի էր: Ինչ կանեիր դու Վիկայի փոխարեն։
