Այսօր ավտոկայանի մոտով անցնելիս ծրար գտա, բացելով ապշեցի՝ 14500 ԱՄՆ դոլար․․․Երբեք մտքովս չի անցել, որ նման բան կպա
տահի ինձ հետ։Վերջերս ինձ հետ զարմանալի մի բան եղավ: Քայլում էի ավտոկայանատեղիում,գնում էի դեպի մեքենաս, երբ պատա
հաբար գետնին ծրար նկատեցի:
Ես գնացի ոստիակնություն, ասացի, որ ծրար եմ գտել, թողեցի իմ հեռախոսահամարը: Զգուշացրեցի, որ ծրարը կտամ միայն նրան,
ով հստակ կնկարագրի, թե ինչ կա դրա մեջ:Ոստիկանը համոզում էր, որ ծրարն իրենց տամ, բայց ես գիտեի, որ այդ դեպքում գումա
րը երբեք չի հասնի նրան, ում այն պատկանում է: Անցավ 3 շաբաթ, այդպես էլ ոչ մի զանգ չստացա: Որոշեցի ինքս անցնել գործի:
Մտա ֆեյսբուք, հնարավոր բոլոր խմբերում հայտարարություն գրեցի: Չեք պատկերացնում, թե մարդիկ ինչ խորամանկությունների
էին գնում, միայն թե գումարն իրենց հասնի:2 օր անց զանգ ստացա, ձայնից հասկացա, որ տարեց մարդ է խոսում: Նա ասաց, որ
գումարը մեծ դեղին ծրարի մեջ է, 13 հատ 100 դոլարանոց կա, իսկ մնացածը՝ 10 դոլարներ են: Պարզվեց, որ նա վաճառել է իր մեքե
նան, որ վճարի դստեր ուսման վարձը:
Ես այնքան ուրախացա, որ գտա նրան: Կարծես հոգիս թեթևացած լիներ: Մենք հանդիպեցինք, ծրարը տվեցի նրան: Տղամարդն այն
քան հուզված էր, մի քանի անգամ գումար առաջարկեց, բայց ես չվերցրեցի: Բարի գործերը չեն վաճառվում:
